το μέλλον διαγράφεται.

τόσο απλά.
δεν διαγράφεται ζοφερό,
ούτε αβέβαιο, ούτε ελπιδοφόρο.
τόσο απλά, το ξαναλέω.
αλτ κοντρόλ ντιλίτ, παιδάκι μου,
πάπαλα, δεν καταλαβαίνεις;


το μέλλον διαγράφεται.

γιατί;

κοίτα την εικόνα
και θα τα ακούσεις όλα.

χωρίς εσένα, πιστώνει δεν γυρνά.

έχοντας διαβάσει την

μηχανή της σάρκας,

της ομάδας retort από τις εκδόσεις των ξένων,

νομίζω ότι είναι καιρός να παρουσιάσω
πέρα από την μηχανή του πολέμου και την οπτική μηχανή,

ε ναι, σωστά το μάντεψες,
πρόκειται για την μηχανή της ανάπτυξης.

occu-pie: 99% vs.1%

γαμάτο γραφικό που βρήκα κατά λάθος.
αναδημοσίευση από Phawker
με συνδέσμους εδώ (συνέχεια του άρθρου)  truthdig.com
εκεί occupytogether
και ακόμα  παρά πέρα howtooccupy.
ακολουθεί ένα κείμενο του CHRIS HEDGES. (δεν τον ξέρω, δεν με ξέρει).
οι υπογραμμίσεις δικές μου.

κορμάρα μου, τρομάρα μου

αναδημοσίευση της αναδημοσίευσης

οφειλή της ζωής

συνηθισμένη πρακτική των συνεργείων διάσωσης.
σώζει ζωές.
αμ δε.

πλέον,
στο νέο εικονικό κόσμο
που κτίζεται σιγά-σιγά
η ζωή έχει πάψει να είναι δώρο.
τι έρωτες και κουραφέξαλα μου λες τώρα.

david graeber, χρέος τα πρώτα 5000 χρόνια

 Ο ανθρωπολόγος David Graeber λέει ότι μονάχα διαμέσου μιας γενικής ιστορικής κατανόησης του χρέους και της σχέσης του με τη βία, μπορούμε να εκτιμήσουμε την εποχή μας που τώρα γεννιέται. Εδώ προσπαθεί να καλύψει το ιστορικό μας κενό.

Αυτό που ακολουθεί, είναι ένα απόσπασμα ενός κατά πολύ μεγαλύτερου σχεδίου έρευνας, σχετικά με το χρέος και το πιστωτικό χρήμα στην ανθρώπινη ιστορία. Το πρώτο και συναρπαστικό συμπέρασμα αυτού του σχεδίου έρευνας είναι ότι κατά τη μελέτη της οικονομικής ιστορίας, τείνουμε συστηματικά να αγνοούμε το ρόλο της βίας, τον απόλυτα κεντρικό ρόλο του πολέμου και της δουλείας, στη δημιουργία και σχηματοποίηση των βασικών θεσμών, αυτού που σήμερα αποκαλούμε «οικονομία». Επιπλέον, σημασία έχουν και οι προελεύσεις. Η βία μπορεί να είναι αόρατη, αλλά παραμένει τυπωμένη στη φιλοσοφία της κοινής οικονομικής λογικής μας, στην προφανέστατα αυταπόδεικτη φύση των θεσμών, που απλά ποτέ δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν έξω από το μονοπώλιο της βίας – αλλά και της συστηματικής απειλής της βίας – που διατηρείται από το σύγχρονο κράτος.

ο επαίτης του πολυτεχνείου

κάθε χρόνο τα ίδια.
ολίγον πρεσβεία,
ολίγον πολυτεχνείο.

για να θυμόμαστε
θα μου πεις.

και να λειπόμαστε
ανταπαντώ εγώ.

μην βιάζεσαι.
δεν κάνω ορθογραφικά λάθη.

η αλλοτρίωση της φαντασίας.

Music Playlist at MixPod.com

η διόριζα της κορίνθου.

έχει ένα μόνο σκοπό.
χωρίζει.

αν νομίζεις ότι ενώνει
είσαι ήδη χωρισμένος σε 1000 κομμάτια,
προσεκτικά ενωμένα
για να μην βλέπεις τον θρυμματισμένο σου εαυτό.

με λόγο στιγμής. μια σταγόνα αρκεί.

η οικονομία της παχυσαρκίας: ζεστό χρήμα σε θερμίδες.

τι σχέση μπορεί να΄χει ένα πιτόγυρο με μια πιστωτική κάρτα;
ένα οβελιστήριο με ένα χρηματιστήριο;
μια ζυγαριά με ένα οικονομικό γράφημα;
το ογκρατέν με τον Ολι Δεν (είμαστε το ίδιο...);

ταϊσμένος από
τον antista/chef

γκαστρώθηκα, με πιάσαν οι κουπόνι.

πρησμένοι αστράγαλοι, πρησμένο μυαλό.
πόσες πορείες να αντέξουν οι πατούσες.
πόσες αηδίες να αντέξεις στην τηλεόραση.

μου'ρχεται αναγούλα.
γαμώ το ξερατό μου.

σήμερα όμως, συνέβη ένα γεγονός και έδεσε το γλυκό.

η σύνοδος της Τζι-βάνα προηγήθηκε της συνόδου των Τζι-είκοσι

ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς έχει σοβαρούς λόγους
για όλα αυτά που κάνει τα τελευταία εικοσιτετράωρα.
δεν χρειάζεται να είσαι λαγωνικό για να το μυριστείς.
ούτε να έχεις ευαίσθητα αυτιά για να την ακούσεις.
για την σύνοδο της τζιβάνα σου μιλάω αστοιχείωτε.
σε απόσταση αναπνοής απο τα ζωνιανά,
δόθηκε άμεσα εντολή για ντελίβερι απο το καλύτερο πράμα.
ιδού και το σχετικό βίντεο:

την παραμονή του ρεβεγιόν θα βάλω τα καλά μου.

μόλις έμαθα τα καλά νέα ονλάιν.
κανονικά έπρεπε να είμαι κάτω από το πάπλωμα τέτοια ώρα,
αλλά δε γαμείς, πρόεχει η ενημέρωση του πολίτη.



κατ'αρχάς, να εξηγηθώ ευθής εξ'αρχής, δεν υφίσταται για μένα άλλη παραμονή πέρα από την παραμονή των χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς, το γνωστό ρεβεγιόν, η έξοδος της χρονιάς..

παραμονή και έξοδος, όλα σε ένα, νοικοκυρεμένα.

το δημοψηφίσμα του χάους.

πολλά θα ακούσετε γι'αυτό.
εγώ θα πω λίγα πράγματα
για το χάος του δημοψηφίσματος.

δε σε sony

είσοδος στην κρίση ρελόαντετ

μάλλον ήταν το πρώτο κείμενο.
από τότε έχουν αλλάξει πολλά,
αλλά,
όλα τα ίδια μένουν.


επανέρχομαι στο θέμα της κρίσης διαβάζοντας ξανά αυτό το δημοσίευμα από τα νέα ονλάιν.


"Σε περίπτωση πτώχευσης στην Ευρώπη, [οι αμερικανικές τράπεζες ] θα κληθούν να πληρώσουν μεγάλα ποσά, εντείνοντας την ανησυχία για τους κινδύνους που υπάρχουν για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.