το μέλλον διαγράφεται.

τόσο απλά.
δεν διαγράφεται ζοφερό,
ούτε αβέβαιο, ούτε ελπιδοφόρο.
τόσο απλά, το ξαναλέω.
αλτ κοντρόλ ντιλίτ, παιδάκι μου,
πάπαλα, δεν καταλαβαίνεις;


το μέλλον διαγράφεται.

γιατί;

κοίτα την εικόνα
και θα τα ακούσεις όλα.




μα, πάνω απ'όλα,
γιατί ποτέ δεν δώσαμε μια ευκαιρία στο παρόν,
να αναδείξουμε την ύπαρξη του, να το ζήσουμε, βρε αδερφέ.
αν το καλοσκεφτείς,
ο δυτικός πολιτισμός έχει αφορίσει το παρόν.

έχει επενδύσει πολλά στο παρελθόν,
τo έχει κάνει κτήμα του με την ιστορία,
την ιστορία που κλείνει το μάτι στους αφέντες,
περιγράφοντας τα κατορθώματα τους.

η ιστορία ,
κληρονομιά των πρώτων πολιτισμένων,
προσκολλημένη σε αφέντες,
να ποια είναι η ουσία της, η χρησιμότητα της.

η απουσία της,
οφείλεται είτε στην ισχυρή παρουσία
κοινωνικής αυτοοργάνωσης,
πάρε για παράδειγμα τον μεσαίωνα,
είτε στην ισχυρή παρουσία εξισωτικών
πρωτογονων κοινωνιών,
των τελευταίων απολίτιστων.

αυτά τα ολίγα για το παρελθόν.
όσο για το μέλλον, μην ανησυχείς.
για όσο υπάρχει η προφητεία των σωτήρων,
αυτή η περιβόητη πίστωση χρόνου,
η επένδυση στο μέλλον,
χρεώνοντας στο παρόν απραξία όσο αφορά το ίδιο,
αλλά φρενήρεις ρυθμούς εργασίας
και εξοντωτικές θυσίες για το ρημάδι το αύριο,
τι διάολο, πίστη χωρίς θυσίες και σωτήρες δεν γίνεται μάνα μου,

ε τότε, αυτό το μέλλον είναι διαγραμμένο. στ'αρχίδια μου.
ντροπή καλέ, μας διαβάζουν και παιδιά.