ο δρόμος της ευχαρίστησης

τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι όπως φαίνονται.
πολλές φορές μαλιστα, τα ορθγραφικά λάθη, παραμορφώνουν το ήδη απατηλό νόημα.
ο καλός αυτός άνθρωπος δεν είπε "tanks", είπε "thanks".

μάλλον εννοούσε ότι αν καταρρεύσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, όταν αντιληφθούν ότι το χρήμα δεν υπάρχει, αλλά δημιουργήται από την στιγμή που θα κοπιάσουν να παράγουν πλούτο-αγαθά με την υποχρέωση να χαρίσουν μέρος-αν όχι όλη την αξία τους- στους πιστωτές τους, δεσμέυοντας μελλόντικό χρόνο,
οι άνθρωποι θα ξεχυθούν στους δρόμους ευχαριστημένοι,
μερικοί μάλιστα θα πηδάνε από τα παράθυρα, για να πέσουν στα χέρια του πλήθους,
όπως ακριβώς γίνεται στις συναυλίες.
γιατί η κατάρρευση της χρηματοπιστωτικής φούσκας,
δεν είναι η επιστροφή στην δραχμή,
αλλά η αποστροφή της δραχμής.
αν δεν κάνω λάθος "δραχμή"
σημαίνει πάνω-κάτω ( ή, από πάνω προς τα κάτω): "ότι (προλάβει να )αρπάξει το χέρι μου".
και κανείς δεν πρόκειται να αρπάξει κάτι, που αν καταρρεύσει δεν θα αξίζει τίποτα.

φτάνει πια με τις ιδεολογίες του παλαιού κόσμου, τις διορθώσεις-μεταρρυθμίσεις, τις εκλεπτύνσεις,
ας γίνουμε καπιταλιστές για μια φορά στην ζωή μας:
όταν κάτι δεν λειτουργεί, ας το πετάξουμε, και να πάμε για άλλα.